Het geheim van netwerken? Zoek het niet te ver

Netwerken is geen wedstrijd naamkaartjes verzamelen. De juiste mensen aanspreken, daar draait het om. En raad eens? De kans is groot dat je die gewoon al kent.

Stel: je wilt een nieuw product op de markt brengen met enkele metalen onderdelen. Je bent nieuw in de staalindustrie, dus je bent op zoek naar nuttige kennis en tips over hoe en waar je die onderdelen best kan (laten) maken. Je overweegt een lidmaatschap bij een sectorvereniging, blokkeert alvast enkele data in jouw agenda voor netwerkevents en verstuurt een tiental uitnodigingen op LinkedIn, tot je op een volgend familiefeestje naast jouw oom zit en beseft: je had al die tijd een manager uit de staalindustrie in jouw contactlijstje staan. 

De ene ondernemer doet niets liever dan nieuwe contacten leggen, voor de ander voelen events als een tandartsbezoekje: vervelend, maar noodzakelijk. Zakendoen maakt geen onderscheid tussen introvert of extravert: je kan het nu eenmaal niet doen op een eilandje. Door connecties te leggen, krijg je toegang tot een bredere pool aan kennis, maak je sneller vooruitgang en verbeter je jouw vermogen om te innoveren. Tot daar niets nieuws. Maar over wat netwerken precies inhoudt, en hoe je het best aanpakt, bestaan er hardnekkige mythes.

Meer dan een eenzame receptie 

Wanneer we praten over ‘netwerken’, hebben we het meestal over het ontmoeten van nieuwe mensen, in een speciaal daarvoor gecreëerde context. Netwerken, zo insinueren veel cursussen of teksten over het thema, is iets waar je mee moet ‘beginnen’, wat voor veel mensen de drempel net verhoogt. Want hoezo moeten ze een feest binnenwandelen en een complete vreemde aanspreken? 

Die enge perceptie van netwerken gaat voorbij aan het feit dat we al ons hele leven connecties leggen, dat we al deel uitmaken van diverse en interessante groepen. Terwijl we in paniek schieten over alweer een ongemakkelijke receptie, vergeten we de kostbare netwerken die er al zijn. Er zijn de mensen met wie je studeerde: in het middelbaar, hogere studies of extra opleidingen. De mensen in jouw straat, die je elke dag goeiemorgen wenst en waarmee je een praatje slaat op buurtfeesten. Er zijn de ouders die je tegenkomt aan de schoolpoort of de mensen waarmee je samen gaat lopen, voetballen of amateurtheater speelt. Er zijn vrienden van nu, vrienden van vroegen. En last but not least: (schoon)moeders, zussen, broers of ooms die naast jou zitten op een volgend familiefeestje.

Zes stappen van Obama

Ja maar, hoor ik je denken, mijn oom is géén manager in de staalnijverheid. Wat is de kans dat je met jouw specifieke hulpvraag terecht kunt bij iemand die je al kent? Wel, heel groot eigenlijk. Volgens de theorie ‘six degrees of separation’, die voor het eerst werd geformuleerd in 1929, zijn we nooit meer dan vijf tussenpersonen verwijdert van eender welke andere persoon in de wereld. Wil je pakweg Barack Obama spreken, dan heb je volgens deze theorie dus genoeg aan 6 tussenstappen. Sceptisch? De hypothese werd ooit uitgetest, in het bekende ‘Small World Experiment’ van psycholoog Stanley Milgram.

Met andere woorden: zelfs al zit er geen manager in de staalnijverheid in jouw directe kring, je kent sowieso iemand die je de juiste richting kan op sturen.

Beginnen bij jouw eigen netwerk is niet alleen minder ongemakkelijk, het is ook efficiënter. Klassieke netwerkevents brengen een brede waaier aan professionals samen, allemaal met hun eigen specifieke hulpvraag. Jij wilt weten hoe je een specifiek metalen onderdeel maakt, jouw sympathieke tafelgenoot is op zoek naar een introductie in de kunstwereld. Het is een spel. Een bijzonder leuk spel voor wie erin is bedreven, maar het vormt niet per se de snelste weg naar jouw oplossing. Aan het einde van zo’n avond heb je in het beste geval veel mensen leren kennen, maar kunnen ze jou ook verder helpen? De telefoon oppakken en een bekende aanspreken, brengt je gegarandeerd sneller bij jouw doel.

Organiseer jouw eigen event

Allemaal goed en wel, maar hoe doe je dat, bestaande netwerken aanspreken? Een berichtje via sociale media is altijd een goed begin, maar je kan het ook creatiever aanpakken. Organiseer bijvoorbeeld zelf een kleinschalig event rond een bepaald thema. Stel: je wilt graag zakendoen in Indonesië. Misschien volg je een vroegere klasgenote waarvan je weet dat zij een professionele band heeft met het land of misschien hoorde je iemand in jouw sportclub vermelden dat hij een tijdje als expat werkte in het land. Neem contact op, vraag of ze interesse hebben om deel te nemen aan een avond over het thema en, belangrijk, of ze zelf mensen kennen met een interessant profiel. Nog een leuk idee: organiseer een dubbeldate. Nodig een vriend of kennis uit voor een etentje, neem iemand mee die jouw vriend of kennis kan verder helpen en vraag hem of haar om hetzelfde te doen. De kans dat je op zo’n avond een antwoord krijgt op jouw hulpvraag is een pak groter dan op een klassiek netwerkevenement.

Of je nu beroep doet op nieuwe contacten of de weg kiest van een oude vriend: de voorwaarden blijven hetzelfde. Je zal altijd uit jouw comfortzone moeten treden. En als je wilt nemen, zal je ook moeten geven. Haal banden aan, toon oprecht interesse, wees eerlijk over wat je wilt en help zelf wanneer je de kans krijgt. Of, anders gezegd: bedenk niet alleen wat jouw oom kan betekenen voor jou, maar ook wat jij kan betekenen voor jouw oom.